Â
                    TERIER WALIJSKI Pochodzi z Wielkiej Brytanii. ByÅ‚ psem pierwotnie wykorzystywanym do polowaÅ„ na lisy. Nieustraszony wypÅ‚aszaÅ‚ je z nor. Doceniany przez myÅ›liwych do polowaÅ„ w sforze na dziki. Obecnie jest również psem użytkowym, ale z uwagi na swój charakter staÅ‚ siÄ™ psem do towarzystwa. Terier walijski ma wesoÅ‚e usposobienie, duży temperament, lubi zabawy, chÄ™tnie aportuje. Jest psem, który pilnuje terenu i kocha zabawy w wodzie. ZaletÄ… tej rasy jest to, że psy te nie liniejÄ…. WymagajÄ… jedynie trymowania – co najmniej 4 razy w roku. Wzorzec rasy: MiÄ™dzynarodowa Federacja Kynologiczna (FCI) ustaliÅ‚a wzorzec rasy przypisujÄ…c mu numer 78.WedÅ‚ug tegoż wzorca ,opublikowanego 29.10.2003 roku terier walijski zostaÅ‚ zaliczony do grupy III ,sekcja terierów dużych i Å›rednich. Próby pracy nie sÄ… wymagane. WyglÄ…d: Zwarta proporcjonalna budowa o wadze do 9,5 kg, wysokoÅ›ci w kÅ‚Ä™bie do 39 cm. Charakter: Duży temperament, o wesoÅ‚ym usposobieniu, posÅ‚uszny, przywiÄ…zany GÅ‚owa: Mózgoczaszka: pÅ‚aska Trzewioczaszka: Trufla nosowa czarna Kufa: Å›redniej dÅ‚ugoÅ›ci UzÄ™bienie:żuchwa i szczÄ™ka- silne, dość gÅ‚Ä™bokie, zgryz nożycowy Oczy: maÅ‚e, ciemne, gÅ‚Ä™boko osadzone Uszy: maÅ‚e, w ksztaÅ‚cie litery V, przylegajÄ…ce do policzków Szyja: Åšredniej dÅ‚ugoÅ›ci Tułów: Grzbiet: krótki, Klatka piersiowa: gÅ‚Ä™boka, o Å›redniej szerokoÅ›ci Ogon: dobrze osadzony KoÅ„czyny: KoÅ„czyny przednie proste. Åopatki dÅ‚ugie, skoÅ›ne, skierowane ku tyÅ‚owi. Ruch: Przednie i tylne koÅ„czyny kierujÄ… siÄ™ prosto ku przodowi i sÄ… wzglÄ™dem siebie równolegle. Okrywa wÅ‚osowa: WÅ‚os twardy i obfity. WadÄ… jest brak podszerstka Umaszczenie: Zazwyczaj czaprakowe, czarne podpalane   W październiu 2014 roku do Naszej rodziny doÅ‚Ä…czyÅ‚ szczeniaczek Lakeland Terrier Aurora Electrum    LAKELAND TERRIER WyglÄ…d:
Bystry, chętny do pracy, proporcjonalny, zwartej budowy.
Zachowanie/Charakter:
Żywy i nieustraszony, ruchliwy, stale w napięciu. Śmiały, przyjacielski i pewny siebie.
GÅ‚owa:
Kształtna, harmonijna. Kufa mierzona od stopu do koniuszka trufli nosowej nie powinna być dłuższa od mózgoczaszki. Mózgoczaszka o płaskim czole, dobrze obrysowana.
Trzewioczaszka: Trufla nosowa: czarna, u osobników maści wątrobianej jest wątrobiana.
Kufa: szeroka, ale nie za długa.
Uzębienie: szczęka i żuchwa są silne. Zęby są dobrze rozstawione i zamykają się w zgryzie nożycowym, to oznacza, że siekacze szczęki przykrywają w ścisłym kontakcie siekacze żuchwy i są
ustawione pionowo.
Oczy: ciemne lub orzechowe. Skośnie ustawione oczy są niepożądane.
Uszy: dość maÅ‚e, w ksztaÅ‚cie litery „Vâ€, czujnie noszone. Ich osadzenie nie jest ani zbyt wysokie, ani zbyt niskie.
Szyja:
Długa, lekko łukowata, bez luźnego podgardla.
Tułów:
Grzbiet: silny, dość krótki. Lędźwie: dobrze związane. Klatka piersiowa: umiarkowanie wąska.
Ogon:
Dawniej był zazwyczaj kopiowany. Ogon kopiowany: Dobrze osadzony, noszony radośnie, ale nie nad grzbietem ani też zakręcony. Ogon niekopiowany: Dobrze osadzony, noszony radośnie, ale nie
nad grzbietem, ani też zakręcony. Proporcjonalny do całości sylwetki psa.
Kończyny:
KoÅ„czyny przednie: proste, o dobrej koÅ›ci. Åopatki: należycie skoÅ›ne. KoÅ„czyny tylne: silne
Ruch:
Kończyny przednie i tylne kierują się prosto do przodu i są względem siebie równoległe.
Åokcie swobodnie poruszajÄ… siÄ™ po osi tuÅ‚owia. Kolana nie sÄ… skierowane do wewnÄ…trz ani na zewnÄ…trz. Energiczny wykrok zależy od odpowiedniej elastycznoÅ›ci koÅ„czyn tylnych.
Szata:
Włos gęsty, szorstki, odporny na zmiany pogody, z obfitym podszerstkiem.
Umaszczenie: czarne podpalane, błękitne podpalane, czerwone, pszeniczne, szaroczerwone (grizzle), wątrobiane, błękitne lub czarne.
Małe białe znaczenia na łapach i piersi są dopuszczalne, ale niepożądane. Umaszczenie mahoniowe lub ciemnorude są nietypowe.
Wielkość:
Wzrost nie przekracza 37 cm w kłębie.
Waga: dla psów 7,7 kg, dla suk 6,8 kg.
Â
|